Ungebetner Gast ist meinstens schwere Last – powiada stare niemieckie przysłowie, czymoże bardziej: ostrzega. W wolnym tłumaczeniu brzmi bowiem ono: Nieproszony gość to największy z ciężarów.

Pomni na te ostrzeżenia, staramy się jednak być dobrej myśli. Cokolwiek by mówić, nasze odwiedziny są zdecydowanie angesagt, to jest – zaplanowane. Już 3 kwietnia grupa kilkunastu uczniów naszego liceum wyruszy w kierunku Kolonii celem złożenia rewizyty naszym niemieckim kolegom i koleżankom, których mieliśmy przyjemnośćgościć w listopadzie 2016 r. Całość odbywa się w ramach wymiany uczniowskiej (Schüleraustausch) młodzieży z Pszczyny i naszego miasta partnerskiego Bergisch-Gladbach.

Po całonocnej podróży przybywamy na miejsce wczesnym popołudniem. Po powitaniu zostajemyrozesłani do domów naszych gospodarzy. Tam mamy czas na rozpakowanie się i odświeżenie po długiej podróży. Wieczorem spotykamy się w szkole, gdzie zostaną przedstawione kwestie organizacyjne naszego pobytu.

Następnego dnia (5 kwietnia) wstajemy już o 8 rano i razem z naszymi gospodarzami wyruszamy wziąć udział w lekcjach. O godzinie 11 od trudów nauki, do tego po niemiecku, ratuje nas spotkanie z burmistrzem Bergisch-Gladbach. Około czternastej wyjeżdżamy wspólnie pociągiem do Kolonii, skąd wracamy pod wieczór do domów goszczących nas rodzin.

Czwartkowym porankiem ponownie spotykamy się na dworcu, aby wyruszyć na całodniowe zwiedzanie czwartego co do wielkości miasta Niemiec z jego słynną bazyliką (Kölner Dom).Powrót zaplanowany jest na godzinę 16. Wieczorem nasi gospodarze zaplanowali, jak piszą w ich Programm zum Besuch, czyli harmonogramie wymiany, wspólną integrację w budynku szkoły – mit Pizza!

Ostatni dzień naszej wymiany nasi niemieccy koledzy i koleżanki próbują osłodzić nam z samego rana przygotowanym kabaretem o tematyce szkolnej – ”ABI-Gag”. Zaraz potem przystąpimy do wspólnego śniadania, aby zaraz potem wyruszyć na zwiedzanie ponad 100-tysięcznego Bergisch-Gladbach. Kwadrans przed 16 spotykamy się na Breslauer Platz, czyli Placu Wrocławskim, gdzie zostaliśmy również przywitani… i musimy powiedzieć sobie w końcu auf Wiedersehen!

Lecz nie będziemy smucić się zbyt długo, bowiem Niemcy zwykli na to odpowiadać bardzo prosto. Bis bald! Do za niedługo!

JJ